Dag 16 – A Coruna -> Fisterra

Op naar de Costa de la Muerte. Brrr!!! zou je denken, maar niets is minder waar. De toeristen zijn voor een groot deel parti en het is hier zo mooi! Het doet een beetje aan Bretagne denken (de noordkust wel te verstaan) maar iets warmer. Deze middag een pottenbakkersmuseum gaan bezoeken. Ze waren er ook bezig met pottendraaien. Iemand van de toeschouwers mocht het proberen. Laat nu juist Bauke dat al jaren eens willen proberen... Jammer, het zal voor een andere keer zijn een Spaans meisje mocht achter de tafel kruipen, je kunt niet altijd geluk hebben.

Op naar Cabo Fisterra, het einde van de wereld volgens de Romeinen en het meest westelijke punt van Spanje (allé ja dat dachten ze vroeger maar ze hebben het nog eens nagemeten en eigenlijk is het Cabo Tourinan). We zitten op een boogscheut van Amerika! Maar de vlieger ging niet op...

Je moet ook weten dat Bauke ooit eens op Île de Ré ‘churros’ heeft gegeten en dat vond ze toch zo lekker. Ik had nu ergens gelezen dat dat eigenlijk typisch spaans is. Zij dus al de hele reis... juist ja, de oren van mijne kop!

Bauke had efkes genoeg van al die faro’s en cabo’s en was een siëstaatje aan het doen terwijl wij naar het einde van de wereld (volgens de Romeinen) waren gaan kijken en daar toch wel een churreria tegen kwamen! Het groot verdriet van het niet-kunnen-potten-draaien was al vlug vergeten. Voor 4 euro heeft ze er zich dik in gegeten en zou ze er de volgende twee dagen niet meer om vragen.

We zijn ook nog efkes naar het strand geweest en dat viel zo in de smaak dat we morgen een dagje strand plannen (Bauke en ik toch).

Vanavond eens niet uit eten. Dirk en Bauke zijn om vanalles om zelf onze pintxos te maken dan heb ik eens tijd om bij te bloggen.